CIDP

پلی نوروپاتی التهابی میلین زدای مزمن یا سی آی دی پی (  CIDP)  یک بیماری عصبی است که موجب آسیب و تخریب اعصاب بدن می شود.

پلی نوروپاتی التهابی میلین زدای مزمن (CIDP) بر توانایی فرد در حرکت، به ویژه دست و پاها و همچنین عملکرد حسی آنها تاثیر می گذارد که می تواند منجر به سوزش و بی حسی شود.

طبق گزارش سازمان ملی اختلالات نادر، این یک اختلال نادر است و در حدود ۵ تا ۷ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر در ایالات متحده رخ می دهد .در نتیجه با استفاده از این آمار و در نظر گرفتن جمعیت 85 میلیون نفری ایران تقریبا آماری حدود 4250 تا 5950 نفر در ایران امکان دارد به این بیماری مبتلا باشند.

نکات سریع در مورد CIDP:

متوسط ​​سن شروع ۵۰ سالگی است.

مردان نسبت به زنان دو برابر احتمال ابتلا به این بیماری را دارند.

علائم شامل تغییر در حرکت کردن مانند راه رفتن یا سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست و پا است.

چه چیزی باعث CIDP می شود؟

اگرچه پزشکان علت دقیق CIDP را نمی دانند اما آنها بر این باورند که بیماری یک اختلال  ایمنی است که سیستم دفاع بدن به بافت های سالم حمله می کند.

یک بافت سالم؛ پوسته میلین است که از اعصاب محافظت می کند و سیستم عصبی را قادر می سازد سیگنال ها را سریعتر انتقال دهد.

التهاب این بافت، باعث بروز وضعیتی می شود که التهاب در اعصاب را بوجود می آورد.

تفاوت CIDP  با اختلالات دیگر

در حالی که بیماری دارای برخی از تشابهات با سایر اختلالات عصبی مانند سندرم گلین باره  یا GBSومولتیپل اسکلروز (MS) دارد، در مورد شروع علائم  بیماری و دوره درمان تفاوت چندانی وجود دارد.

به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به GBS اغلب می تواند عفونت هایی را که قبل از شروع علائم آنها رخ می دهد شناسایی کند، مانند مونونوکلئوز. افراد مبتلا به CIDP معمولا نمیتوانند عفونت قبلی را تشخیص دهند.

فرد مبتلا به CIDP معمولا علائمی دارد که ممکن است در حدود ۸ هفته ادامه داشته باشد که دو برابر طول می کشد تا علائم GBS معمولی ادامه یابد. یکی دیگر از تفاوت ها این است که GBS یک اختلال حاد است که به طور معمول رخ نمی دهد، در حالی که علائم CIDP ممکن است در حال انجام باشد.

برخی از پزشکان برای CIDP یک فرم مزمن GBS را در نظر می گیرند.

علائم CIDP

علائم مرتبط با CIPD تمایل به پیشرفت دارد. برخی از علائم بالقوه این بیماری عبارتند از:

• ناتوانی در حرکت دست و پا
• مشکل بلع (دیسفاژی)
• دید دوگانه
• ول شدن پا
• از دست دادن رفلکس ها
• خواب رفتن دست یا پا
• سوزن سوزن شدن یا درد در اندامها
• خستگی مفرط

نشانه های بیماری در هر دو طرف بدن روی می دهد، به عنوان مثال، در هر دو پا رخ می دهد. بعضی افراد ممکن است تنها تغییراتی در عملکرد حسی، مانند سوزن سوزن شدن و بی حسی، بدون تغییر در راه رفتن یا حرکت کردن را متوجه شوند.